Op verjaardagsfeestjes en in de sportkantine lijkt iedereen een mening over zonneparken te hebben. Deels over het nut van zonneparken in algemeenheid, maar ook deels over de ecologie ervan. “Onder zonnepanelen groeit niets”, “Zonneparken zijn slecht voor de bodem” en “Er komt altijd een lelijk hek rond zo’n zonneweide”. Veel van die uitspraken berusten op een misverstand, liggen genuanceerder of kloppen simpelweg niet. Daarom in dit blog zes mythes rond de ecologie van zonneparken ontkracht. En onderaan een aantal praktische tips voor meer biodiversiteit in een zonnepark.

Soms zie ik op een verpakking staan dat het product CO2-neutraal geproduceerd is. Of besluit een merk om voortaan klimaatneutraal door het leven te gaan. Ik zie en hoor dingen als CO2-neutraal en klimaatneutraal steeds vaker, maar toch blijven het uitzonderingen. Zou het gewoon heel duur zijn? Veel gedoe? Hoeveel zou het ons gezin kosten om onze jaarlijkse uitstoot te compenseren en dus CO2-neutraal te leven? Tijd om uit te rekenen hoe duur CO2-compensatie voor een gemiddeld huishouden en voor ons eigen specifieke huishouden zou zijn.

Okay, we zijn vorig jaar weliswaar niet geweest… maar ik vind ons jaarlijkse bezoek aan de Bio-beurs in Zwolle serieus een fantastisch feestje. Als je alles wilt zien, ben je echt wel een hele dag zoet. Ondertussen zie je veel merken die je al kende (vaak wel met nieuwe producten die je nog niet kende), maar óók veel nieuws onder de zon. En wie een beetje slim kijkt, ziet ook trends. Zo ook op afgelopen 24 januari. Tuurlijk, de gezonde snack is al jaren hot. Wel een relatief nieuwe trend is fermentatie. Zo veel zagen we dat nog niet eerder. En eindelijk is er ook breed aandacht voor bodemleven.

Binnenkort verhuis ik naar Drenthe, maar tot nu toe heb ik zo’n 36 jaar in de provincie Groningen gewoond. Toch (of misschien juist wel daarom) had ik tot vorig jaar nog geen enkele ervaring met een typisch Groningse excursie: wadlopen. Met een vriend ging ik mee met een wadlooptocht. En ik moet zeggen: de combinatie van actief bezig zijn en enorme weidsheid om je heen is fantastisch.

Hout is toch altijd duurzaam? Als het tenminste niet uit een tropisch woud komt en als er keurig nieuwe bomen worden teruggeplant. Dan is er niets aan de hand….toch? Enige tijd terug zat ik bij een presentatie van Avenir Fôret. Dat er een problematische kant aan hout zit wist ik al. Toch bleek de werkelijke situatie nog meer vragen op te roepen. De huidige kwaliteitslabels zijn niet meer dan een groene façade om een industrie te verbergen die verre van duurzaam is.

In het weekend van 28 en 29 oktober konden veganisten en overige geïnteresseerden hun hart ophalen tijdens VegFest. In de Jaarbeurs van Utrecht stonden tientallen stands (food, maar ook andere dingen) en werden in maar liefst vijf zalen tegelijk lezingen gegeven. Natuurlijk was Eigenwijs Blij present voor de laatste ontwikkelingen op het gebied van veganisme.

Ik kan rustig stellen dat ik het erg getroffen heb met al mijn leuke werkzaamheden. Voor mijn baan kom ik op het TT circuit en aan boord van schepen, voor mijn eigen bedrijf kijk ik in de keuken van de bibliotheek, een schildersbedrijf, een pompverhuurbedrijf of gemeentes en ik schrijf blogs over wat mij zoal bezighoudt. Diversiteit alom en ik verveel me dan ook geen moment. Af en toe komt er zo iets leuks voorbij wat je gewoon niet kan weigeren. Een netwerk-vriendin vroeg me of ik als kritisch consument in gesprek wilde met een duurzame boer. Ik hoefde verder niets te doen: vragen stellen en geïnteresseerd zijn in zijn antwoord en verhaal. Het verhaal werd door een journalist gemaakt die er bij zat en een fotograaf zou een leuke foto maken. Nou, dat scenario past uitstekend bij mij.

Soms is het lekker om jezelf even een tijdje uit je comfort zone te duwen. Een maand, twee weken, een weekje maar: het maakt niet uit en het is altijd een verrassing wat er aan het einde van zo’n challenge blijft plakken in je dagelijkse leven. Bij Eigenwijs Blij zijn we dol op zulke uitdagingen en veel van ons gingen al een challenge of zelfs meerdere aan. Inspiratie genoeg dus! Welke challenge durf jij aan? En welke lijkt jou helemaal niks?

Bio, eco, duurzaam, eigenlijk betekenen deze woorden helemaal niets meer. Onze westerse manier van leven is zo ver af van iets wat ook maar lijkt op duurzaam dat ik er een aantal artikelen aan wil wijden. Het probleem zit hem vooral in het gebrek aan kennis bij de consument. Eigenlijk zou je er als consument op moeten kunnen vertrouwen dat de overheid een beetje oplet. Uitzoeken wat de gevolgen zijn van het gebruik van een product is een vak apart. Toch kun je met een nuchtere kijk wel een eind komen. Nog belangrijker is alleen dat we dan ook moeten stoppen om deze producten te kopen.

Met klimaatcompensatie kun je de uitstoot aan broeikasgassen die je niet kunt of wilt voorkomen, afkopen door de aanplant van bomen of door duurzame projecten. Ik wil graag klimaatneutraal ondernemen en heb daarom de co2-uitstoot van mijn bedrijf uitgerekend en gecompenseerd. Daarbij nam ik geen gerenommeerd bureau in de hand en volg ik geen ISO-norm, maar kies ik een pragmatische aanpak. Zo kreeg ik eenvoudig veel extra inzicht in waar de impact vandaan komt, hoe ik die kan verlagen en heb ik het deel dat ik niet kon voorkomen gecompenseerd. Hier mijn aanpak die zowel voor kleine bedrijven als particulieren toepasbaar is.

Een bezoekje aan de brouwerij van Maallust in het prachtige Veenhuizen stond al lang op mijn verlanglijst. Ik wist dat er een mooi verhaal achter deze brouwerij schuil ging. Maar na het bevlogen verhaal van Zware Jongen Bert Pathuis weet ik het zeker. Dit verhaal gaat over Veenhuizen, paupers, cultuurhistorie, Holleeder, vriendschap, 25 ondernemers en een hele grote ronde tafel. Maar ook een verhaal over sociaal ondernemerschap en erg lekker bier. Ik kan het lang niet zo goed kan opschrijven als Bert het kon vertellen. Maar ik zal een poging wagen.

Met al die tips voor een groener en gelukkiger leven, zou je (bijna) vergeten dat je ook een keer zult doodgaan. Ook dan zijn er allerlei keuzes te maken om de uitvaart zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen. Want als je bijvoorbeeld kiest voor begraven, dan moet je ook nadenken over de kist, de kleding die de overledene draagt en de bloemen. Inspiratie over hoe je hier mee om zou kunnen gaan vind je tijdens de jaarlijkse Inspiratiedag, in 2017 op zondag 21 mei, van natuurbegraafplaats Hillig Meer in Eext in Drenthe.

Ik kocht er al wel eens kruiden en groenten van bij het biologische winkeltje bij ons in het dorp. En ik vroeg mij altijd af hoe zo’n biodynamische kwekerij nou eigenlijk te werk gaat. Is dat heel kleinschalig? Een uit de hand gelopen moestuin? Of hoe moet ik mij dat voorstellen? Toen ik hoorde van een open dag begin april, wist ik dan ook zeker dat ik langs wilde gaan. Hup, man en peuter mee, en op naar biodynamische kwekerij De Eemstuin in Uithuizermeeden.

Inmiddels meer dan 12 jaar geleden ben ik vertrokken uit Nederland om te gaan experimenteren met een andere manier van leven en vooral een andere manier van bouwen. In die tijd had ik ook ideeën om samen met een Nederlandse investeerder een ecologisch vakantiedorp te starten. Mijn geduld is behoorlijk op de proef gesteld, maar nu is er dan toch een werkelijk initiatief in de vorm van ‘Ecohameau Les Ages’ in Frankrijk.

“Wil je ook een plakje kaas?” vraagt boerin Jolanda in de boerderijwinkel aan mijn peuter die met grote ogen naar al die ronde, gele kazen staat te kijken. Het is een van de vraagzinnen waar vrijwel elke Nederlander mee is opgegroeid en bij biologische kaasboerderij Kleikracht in Winsum is dat niet anders. Knabbelend aan een plakje prijswinnende belegen kaas kruipt mijn dochter weg achter mijn benen.

Het kan aan mijn filter bubble liggen, maar ik heb het gevoel dat (de sympathie voor) veganisme groeit in Nederland. Niet-veganisten lijken meer nieuwsgierig en minder afkeurend te worden. Ook ken ik steeds meer mensen met een vergevorderd flexi-vegan levensstijl (zoals ikzelf). Zijn er nog spannende nieuwe vegan producten onder de zon? Op zondag 12 maart reisde ik naar de Jaarbeurs in Utrecht om dat te ontdekken tijdens de tweede Nederlandse editie van VeggieWorld.

Afgelopen dinsdag, niet voor niets op Valentijnsdag, de dag van de liefde, mocht Eigenwijs Blij aanwezig zijn bij de opening van Soof’s & Co in Groningen. In dit gezellige en ietwat chaotische lunchcafé staat het concept ‘met elkaar’ centraal. De leveranciers komen zo veel mogelijk uit het Noorden en alles is biologisch. En dat alles met liefde gemaakt en geserveerd samen met mensen met een verstandelijke beperking.

Het gevoel dat mijn geld slechte dingen doet in de wereld overheerste voor mij de laatste tijd steeds meer. Berichten over investeringen van diverse banken (ja, ook mijn bank) in megastallen, clustermunitie en de olie industrie kwamen steeds vaker langs. En natuurlijk is de eerste vraag die dan op komt: waarom stap je dan niet over naar triodos of ASN? Dat heb ik me ook afgevraagd, maar het overstapgedoe en het niet kunnen behouden van mijn eigen rekeningnummer weerhouden mij daar tot nu toe van. Ook krijg ik elke maand een bericht van mijn bank dat de rente nóg weer lager geworden is. Daarom ben ik op zoek gegaan naar manieren om mijn spaargeld in elk geval voor een deel goed en duurzaam werk te laten doen (mét een fatsoenlijke rente), hier neem ik jullie graag in mee!

LETS is de afkorting van Local Exchange Trade System. Het is een vereniging waar mensen, met een alternatieve munt, spullen en diensten kunnen ruilen. Dat kan van alles zijn zoals: huishoudelijke taken, kinderkleren weggeven waar je kinderen zijn uitgegroeid, klussen, speelgoed dat je kinderen beu zijn…  Een geldloos en milieuvriendelijk systeem om mensen elkaar te helpen die o.a. in nood zijn, spullen willen ruilen met iemand als je ze niet meer nodig hebt of er te veel van hebt, aan iemand geven die er wel blij mee is.

Het was zo’n dag dat je eigenlijk met warme chocolademelk bij de kachel wilt zitten. Maar een paar uur lang langs stands met nieuwe en interessante biologische producten struinen was een goede tweede. Samen met mede-blogger Remi toog ik op 18 januari af naar de IJsselhallen in Zwolle voor dag 1 van de Bio-beurs. Het resultaat: een volle tas en een nog voller hoofd met ideeën.

Eind 2016 kwam ik min of meer tegelijk twee kanten van dezelfde discussie tegen. Enerzijds kwam Milieu Centraal met een lijst van 11 topkeurmerken die vertrouwd kunnen worden en waar de drie bekende biologische keurmerken ook toe behoren. Anderzijds kreeg ik weer eens de vraag of ik het niet zonde vond om biologische producten te kopen als er mogelijk mee gesjoemeld wordt. Tsja. Wat moet je daar nu op zeggen?

Nederlanders zijn gek op goede doelen en maatschappelijk verantwoorde producten. We geven zo’n €225,- per jaar per huishouden aan goede doelen en kopen massaal Tony’s Chocolonely. Maar als het over het bedrag gaat dat een maatschappelijk betrokken organisatie aan sales of marketing uitgeeft worden we boos. Van organisaties die zich maatschappelijk inzetten verwachten we dat ze in een oud goedkoop kantoor zitten, hun personeel lage salarissen geven en geen geld in marketing streken. Een nobele en begrijpelijke gedachte, maar ook een gedachte die wezenlijke verandering in de weg zit. Het is tijd voor wat meer commercie bij NGO’s en sociale ondernemingen!

Zeismaaien of zeisen. Ik kende het alleen van de geschiedenisboeken en beschouwde het als een ouderwetse manier van grasmaaien van voor de doorbraak van de trekker. Maar zeismaaien is helemaal terug van weggeweest! Het is beter voor flora en fauna en wordt daarom door natuurbeschermers ingezet bij het landschapsbeheer. Om eens te ervaren hoe dat in de praktijk gaat, hielp ik het lokale zeis-team een ochtend mee. Met een zere rug, een voldaan gevoel en een stukje mooie natuur als resultaat.

Soms steun ik gewoon voor de grap een crowdfundingactie met een paar euro, als een idee mij aanspreekt. Maar heel zelden hoor ik er wat van terug of blijkt een product of dienst echt bij mij te passen. Een positieve uitzondering is het eenvoudige, maar handige Omapost. Ineens heb ik veel meer contact met mijn oma! In dit artikel mijn ervaringen en waarom ik liever Omapost gebruik dan Greetz of Kaartje2Go.

Een supermarkt waarbij je als veganist niet op de labels hoeft te letten. In de Randstad bestaat het al, maar het noorden moest het tot nu toe zonder doen. Tot oktober 2016. Toen opende de Vegansuper in de stad Groningen zijn deuren. De dag van de opening sloeg ik bewust over en ik ging een weekje later kijken: mooi, fijn en nog volop in ontwikkeling.

Update: helaas is VeganSuper per december 2017 gesloten.

De afgelopen jaren is natuurbegraven in Nederland sterk in opkomst. Terwijl sinds 2003 een meerderheid van Nederland zich laat cremeren, gaat natuurbegraven tegen die trend in. Bij natuurbegraven wordt het lichaam op een organische manier teruggeven aan de aarde in een daarvoor bestemd stuk natuur. Maar wat is natuurbegraven nou precies? En waarom kiezen steeds meer mensen voor natuurbegraven in plaats van cremeren of regulier begraven? En hoe ziet mijn eigen uitvaart eruit als het zover is?

Je ontvangt wat verzoeken af als hoofdredacteur van een blog als dit. Zo zat er ineens een berichtje in mijn inbox of ik de bloemen van CERTI wilde testen: bloemen die vers van de kweker worden bezorgd in plaats van via tig tussenpersonen. Nog voor ik ja kon zeggen stond er al een bos voor de deur. Mijn huis werd daarom tijdelijk opgefleurd met een mooie bos witte rozen. En ik moet zeggen: het idee van CERTI bevalt mij wel!

Wil jij ook zo’n mooie bos bloemen van CERTI in huis? Tot en met woensdag 19 oktober kun je meedoen aan onze winactie. Twee winnaars ontvangen dan een door Eigenwijs Blij geselecteerde bos bloemen ter waarde van ongeveer 25 euro!

MorgenVandaag is het jaarlijkse duurzaamheidsfestival van de ASN Bank. Het programma belooft inspirerende sprekers, workshops en muzikaal en creatief talent voor wie de wereld een beetje mooier wil maken. En voor wie groots droomt zonder de ogen te sluiten voor de realiteit. Het volgeboekte event vond plaats in de Metaal Kathedraal aan de rand van Utrecht op zaterdag 24 september. Eigenwijs Blij was erbij.

Toen de tweeling van mijn beste vriendin was geboren, moest er natuurlijk zo snel mogelijk een kaart worden verstuurd. Het was echter bijna Vaderdag en ook nog vlak na de schoolexamens, dus onze plaatselijke kantoorboekhandel had de wenskaartfocus tijdelijk verschoven. Gedesillusioneerd slenterde ik de straat door en besloot ik nog even de Wereldwinkel binnen te stappen. Daar vond ik een hele hoop leuke kaarten van het mij nog onbekende merk Floris: een Nederlands merk dat gewoon vrijwel alles helemaal eigenwijs blij doet!

Waarom een foto van drie poppen bij een artikel over de voedselbank? Omdat het daar allemaal mee begon. Mijn oma kocht ze en breide extra kleertjes. Aan mij de schone taak om ze aan de plaatselijke voedselbank aan te bieden. Ze waren meer dan welkom en ik mocht ook wat langer langskomen voor een rondleiding en het stellen van vragen. Bijzonder interessant om te zien hoe de voedselbank werkt en hoe betrokken de vrijwilligers zijn. Oh, en ze zijn altijd op zoek naar meer vrijwilligers!

In de landen om ons heen worden soms verrassend andere keuzes gemaakt rond duurzaamheid. Sociale, culturele en praktische verschillen tussen landen zorgen ervoor dat prioriteiten of kansen anders liggen. Tijdens onze vakantie in Voralberg, Oostenrijk kwamen we zes leuke duurzame voorbeelden tegen die we in Nederland nog niet hadden gezien. Daarom hier zes duurzame Oostenrijkse voorbeelden waar we wellicht wat van kunnen leren.

OikosLibre is een beweging die zich richt op mensen die op een andere manier willen leven en een eerste stap willen zetten op weg naar een wereld die meer in balans is. Oikos is een Grieks woord en betekent ‘thuis’. Daarbij hoort ook de directe omgeving van het huis waar je woont en de mensen met wie je dagelijks te maken hebt. Libre is een Frans woord dat wordt vertaald als ‘vrij’, maar ook als ‘onafhankelijk’ en ‘onbelemmerd’ OikosLibre staat voor een vrij leven dat je deelt met prettige mensen, zonder dat dit ten koste gaat van iets of iemand.

Het tijdperk van fossiele energie loopt tegen het einde en de doorbraak van duurzaam is druk bezig. Op sommige plaatsen gaat dat sneller dan op andere. Het Canarische eiland El Hierro is al bijna klimaatneutraal, het Deense Samsø creëert banen op het eiland en op ons eigen Ameland opent binnenkort het grootste zonnepark van Nederland. Alle drie worden ze minder afhankelijk van het vaste land, helpen ze het klimaat en houden ze geld in hun lokale economie. Hoe pakken ze dat aan? En waarom zijn het juist de eilanden die voorop lopen met de energietransitie?

Uitstellen is heerlijk. Een taak net zo lang vooruit schuiven tot hij tegen de deadline aanschurkt werkt vaak bijzonder inspirerend. Maar soms komt van uitstel afstel en soms blijft zo’n stom taakje bungelen en de hele dag een schaduw werpen. Want straks… moet je er toch echt aan beginnen. De oplossing: begin de dag met zo’n shitklus. Eat that frog!

De Fossebieb staat nu vier maanden op onze oprit. Ik keek het na, omdat ik een update wilde schrijven, en ik verbaas me over die korte periode. Het lijkt namelijk veel langer. Maar de opening was echt op 9 oktober. Ondanks voorbereidend onderzoek en het zorgvuldig afwegen van opties, leer je veel van zo’n eerste plaatsing van je minibieb.

Voor een uitgebreid beeld van ‘the state of the art’ van biologisch in Nederland ging ik 20 januari samen met mede-blogger Remi naar de Bio-beurs in Zwolle: krap 300 stands met biologische producten en diensten. We ontdekten nieuwe merken, hebben onwijs veel dingen geproefd en kregen een heel goed beeld van de ontwikkelingen in deze markt. En dan vooral van de opkomst van ‘biologisch-plus’.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen, duurzaam ondernemen, sustainable ondernemen, waardecreatie, purpose. Het barst tegenwoordig van de buzzwords en initiatieven om bedrijven over meer te laten gaan dan alleen het maken van winst. Bedrijven hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid en moeten daar ook verantwoording over afleggen. Maar hoe ziet dat duurzaam ondernemen er in de praktijk uit? En wat gaat de toekomst ons brengen? Over die vragen ging het congres “De toekomst van duurzaam ondernemen” afgelopen 14 januari.

Ongeveer vijf jaar geleden begon er iets bij mij te kriebelen. Ik had een drukke baan en sociaal leven, maar had toch het gevoel dat ik daarnaast iets anders wilde buiten mijn eigen comfortzone. Iets waar ik een ander soort voldoening uit zou kunnen halen, kortom, blij van zou worden. Ik vond dit door het doen van vrijwilligerswerk…

Eind september was er ineens buzz rond de opkomende 6-urige werkdag in Zweden. Zou veel fijner zijn voor iedereen. Het bleek min of meer een hoax, maar zette mij wel aan het denken. Als ZZP’er kan ik doen wat ik wil, maar moet ik ook gewoon facturabele uren draaien. Zou dat fijner gaan als ik zou kiezen voor een werkdag van slechts 6 uur? Ik testte het een tijdje uit.

Jullie herkennen denk ik allemaal het gevoel wel dat er in rijke landen als de onze eigenlijk best veel goede spullen vervangen worden voor een splinternieuwe variant. Kleding, de bank, speelgoed en ga zo maar door. Vaker dan we allemaal zouden willen, worden deze spullen weggegooid. Gelukkig gaan ze ook vaak naar een goed doel of kringloop, maar er worden wel vaak nieuwe spullen voor in de plaats gekocht. Al dit nieuw kopen en weggooien, levert mij vaak een wat ongemakkelijk gevoel op. Want ik vind iets nieuws in huis natuurlijk ook leuk, maar nieuw voor mij hoeft niet te betekenen dat het ook nieuw is! Bij mij in de stad, Gorinchem, hebben we daar een hele mooie oplossing voor gevonden: de geefwinkel.

Een droom? Voor mij is de belangrijkste motivatie geweest om iets te bouwen zonder een lening bij de bank en met een minimale milieubelasting. Low budget, maar wel goed uitgedacht en gemaakt van lokale en natuurlijke materialen. Zelf ben ik architect en in Frankrijk heb ik een stuk grond gekocht om te gaan experimenteren. Met stro en klei had ik helemaal geen ervaring. Voor mij is nu één ding helemaal duidelijk: dit heeft toekomst.

Misschien ken je het fenomeen al: de minibieb. Een minibieb is een particuliere kast met boeken waaruit onbekenden gratis mogen lenen, liefst door het geleende boek te ruilen voor een nieuw boek in de kast. Zo bevorder je niet alleen lezen, maar het is ook nog eens een mooi sociaal experiment. Onze enige echte Debbie, onder meer blogger voor Eigenwijs Blij, opende samen met vriend Martijn op 9 oktober een eigen mini-bibliotheek in Groningen: de Fossebieb. En natuurlijk was ik bij de opening aanwezig.

Een paar weken geleden gunde ik mijzelf een lang soloweekend naar Londen, wat mij betreft nog steeds de boeiendste stad ter wereld. Mijn doel was niet per se om er op zoek te gaan naar eigenwijs blije trends, maar in Londen lopen ze toch vaak flink voor, dus ik moest toch wel het een en ander tegenkomen? Ik ontdekte diverse eigenwijze restaurants en een aantal toffe winkels en markten.

Afgelopen weekend (19 en 20 september) vond de eerste editie van PuurFair plaats, de langverwachte beurs met inspiratie op elk gebied van duurzaamheid. Helemaal in het straatje van Eigenwijs Blij en dus mocht ik op de gastenlijst. Ik bezocht PuurFair op zaterdagmiddag. Toegegeven, het ging er allemaal wel wat chaotisch aan toe. Maar ik heb ook heel veel nieuwe producten en innovatieve ontwikkelingen leren kennen!

Er zullen weinig lezers zijn van Eigenwijs Blij die twijfelen aan de noodzaak om hulp te bieden aan de vluchtelingen uit onder meer Syrië die op allerlei manieren Europa proberen te bereiken. In een poging om iets concreets te doen zamelde ik ruim 1500 euro in voor een kleine organisatie die noodhulp biedt aan vluchtelingen op het Griekse eiland Kos. Ondanks vele positieve reacties en het succes van mijn actie, werd ik regelmatig geconfronteerd met mijn eigen twijfels over mijn aanpak: een vervreemdende ervaring.

Ik verheug mij er al een paar maanden op en 19 en 20 september is het eindelijk zover: de eerste editie van PuurFair. PuurFair is dé nationale beurs voor duurzame inspiratie. Je doet er inspiratie op voor een duurzamere levensstijl en vindt er een overzicht van duurzame producten, merken en trends. Superleuk ook dat mijn enthousiasme aanstekelijk heeft gewerkt. Eigenwijs Blij mag namelijk 2 dagkaarten voor PuurFair weggeven!

Ze was licht in paniek, het meisje in de trein twee bankjes verderop. Ze was druk aan het whatsappen en pas toen ik uitstapte kreeg ik door wat er aan de hand was. Ze had een koe in de sloot zien liggen en wilde iets doen maar wist niet wat. “Gewoon 144 bellen en zeggen wat je hebt gezien, dan verbinden zij je goed door,” zei ik nog snel voordat ik naar de treindeur moest sprinten. Ik hoop dat het vervolgens goed is gekomen met de koe.

Iets stiekem doen heeft altijd zijn charme, vooral als je er eigenlijk een goed doel mee dient. Een perfect voorbeeld hiervan is de seed bomb, ook wel bloemenzaadbom of green grenade, een met aarde en voeding samengepakte bal bloemenzaad. Gooi hem ergens op een braak liggend terrein en hop, daar zullen bloemen en blije bijen verschijnen. Ik kreeg een seed bomb voor moederdag en ging aan de slag. Dat bleek nog niet zo eenvoudig…

Ergens medio 2013 kocht ik mijn WakaWaka Power (of is het nou Waka Waka met spatie?). Sindsdien staat hij op een flessenhals in de vensterbank van mijn werkkamer zonlicht te vangen en om te zetten in elektriciteit. Soms gebruik ik hem om mijn telefoon mee op te laden. Veel vaker is het een krachtige zaklamp. En ondertussen is er ook iemand in Haïti of Syrië die licht in het donker heeft. WakaWaka is namelijk een prachtig voorbeeld van ‘one for one’.

Zelfs als je gezond en bewust eet, verzamel je enorm veel afval. Een zakje om de rijst, een bakje rond de tomaten… Dat moet toch anders kunnen? En dan ook meteen goed? Dat dachten Tonny en Dorothea ook en dus begonnen zij Opgeweckt Noord, de allereerste verpakkingsvrije winkel van Nederland. Op 30 april was de ‘opening voor genodigden’ en daar mocht ik ook bij zijn. Vanaf 4 mei kan iedereen verpakkingsvrij boodschappen doen bij deze mooie winkel.

Een relatiegeschenk (of kerstpakket, maar op moment van schrijven is het nog april) is meestal leuk om te krijgen en vaak ook enorm leuk om te geven. Daarnaast is een relatiegeschenk een uitgelezen kans om te laten zien dat je organisatie met meer bezig is dan alleen maar geld verdienen. Houd met je keuze voor een relatiegeschenk daarom rekening met maatschappelijk verantwoord ondernemen, zelfs als de rest van je bedrijf niet tiptop MVO ingericht is. Zo is je cadeau niet alleen leuk om te geven en te krijgen, maar draag je ook nog iets extra’s bij. Hoe kies je een MVO relatiegeschenk of MVO kerstpakket? Ik zette 5 tips voor groene, duurzame en sociale relatiegeschenken op een rijtje.

Decennialang stond Duitsland bekend als het land van degelijke kwaliteit. Met hun Gründlichkeit bouwden de Duitsers de beste auto’s, wegen, fabrieken, wasmachines en tal van andere producten. Hun economie was één van de sterkste van Europa en de Duitse Mark de sterkste munt. Door de hereniging tussen Oost- en West-Duitsland kreeg de economie een deuk. Maar inmiddels zijn de Duitsers weer helemaal terug. Op tal van terreinen lopen ze voor op de rest van Europa en zijn ze wederom het voorbeeld. De Duitse Energiewende, biologisch voedsel, verantwoorde producten, privacy, cultuur, ondernemerschap en privacy. En wederom die economie, die eerder uit de crisis kwam dan de rest van Europa.

MVO, oftewel Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen, zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn. Maar hoe je precies invulling geeft aan MVO in je eigen onderneming is nog best een klus. Ik ben zelf ZZP’er en heb daardoor niet zo veel MVO-vraagstukken om over na te denken en mee aan de slag te gaan. Maar ik laat mij graag inspireren. Ben je ondernemer? Hoe pak jij het aan?