Bio, eco, duurzaam, eigenlijk betekenen deze woorden helemaal niets meer. Onze westerse manier van leven is zo ver af van iets wat ook maar lijkt op duurzaam dat ik er een aantal artikelen aan wil wijden. Het probleem zit hem vooral in het gebrek aan kennis bij de consument. Eigenlijk zou je er als consument op moeten kunnen vertrouwen dat de overheid een beetje oplet. Uitzoeken wat de gevolgen zijn van het gebruik van een product is een vak apart. Toch kun je met een nuchtere kijk wel een eind komen. Nog belangrijker is alleen dat we dan ook moeten stoppen om deze producten te kopen.

Een bezoekje aan de brouwerij van Maallust in het prachtige Veenhuizen stond al lang op mijn verlanglijst. Ik wist dat er een mooi verhaal achter deze brouwerij schuil ging. Maar na het bevlogen verhaal van Zware Jongen Bert Pathuis weet ik het zeker. Dit verhaal gaat over Veenhuizen, paupers, cultuurhistorie, Holleeder, vriendschap, 25 ondernemers en een hele grote ronde tafel. Maar ook een verhaal over sociaal ondernemerschap en erg lekker bier. Ik kan het lang niet zo goed kan opschrijven als Bert het kon vertellen. Maar ik zal een poging wagen.

Van huis uit heb ik geen advies mee gekregen hoe ik een bijdrage kan leveren om zuinig te zijn op onze aarde. De kreten ‘wees zuinig op onze aarde’, ‘doe de kachel eens een tandje lager, da’s goed voor het milieu’ of ‘niet te lang douchen’ hadden meestal een financieel karakter in plaats van uit mededogen voor moeder aarde. De laatste jaren kun je er niet meer omheen: de wereld verzorgt haar bewoners uitstekend, maar wij moeten als bezoekers wel zuiniger zijn met onze levensbron. Want die is niet onuitputtelijk en voor alles in te zetten! Denk aan het gas-verhaal in Groningen of de windmolenparken op de Noordzee. Dit wordt geen doemdenk-verhaal, maar een klein verhaaltje over hoe ik dit een positieve draai kan geven bij bijvoorbeeld de bouw van ons nieuwe huis.

Ken je dat? Dat je iemand vraagt “Hoe is het ermee?” en dat het antwoord dan steevast begint met “Goed!”, dan een pauze met daarna “Druk!” en dat als je geluk hebt daarna het echte verhaal komt? Het is mij steeds meer gaan opvallen en ik hoor het mijzelf ook zeggen. Wat zegt dat over ons dat “Druk” zo’n vaste status heeft gekregen in onze begroetingsrituelen?

Toen ik eind 2014 begon met Eigenwijs Blij en op 1 januari 2015 een eerste artikel plaatste, had ik grote plannen. De artikelen zouden mensen inspireren tot het nemen van kleine, positieve stappen. Samen zouden we een verschil maken. En dat deden we. Maar wat ik niet had voorspeld was de enorme impact die al die artikelen op mijn eigen leven zouden hebben…

Bordspelletjes doen is leuk. Helemaal in deze periode vol feestdagen met familie en lange, donkere avonden. Ik heb echter lang niet altijd zin in ‘elkaar inmaken’. Waarom moet ‘samen’ altijd ‘tegen elkaar’ zijn? Leuk voor de afwisseling zijn de vele coöperatieve spellen die er te koop zijn. Wij hebben best veel van zulke samenwerkingsspellen in de kast en ik zet onze ervaringen graag voor je op een rijtje.

Afgelopen week was het International Basic Income Week. Ook in Nederland werd een stap vooruit gezet: er werd over het onvoorwaardelijke basisinkomen gedebatteerd in de Tweede Kamer. Ondanks wat mitsen en maren ben ik een groot voorstander van het basisinkomen. Maar dan wel voor iedereen. Dus ook voor mensen die meer dan 100.000 euro per jaar verdienen. Ja, echt.

MorgenVandaag is het jaarlijkse duurzaamheidsfestival van de ASN Bank. Het programma belooft inspirerende sprekers, workshops en muzikaal en creatief talent voor wie de wereld een beetje mooier wil maken. En voor wie groots droomt zonder de ogen te sluiten voor de realiteit. Het volgeboekte event vond plaats in de Metaal Kathedraal aan de rand van Utrecht op zaterdag 24 september. Eigenwijs Blij was erbij.

In de landen om ons heen worden soms verrassend andere keuzes gemaakt rond duurzaamheid. Sociale, culturele en praktische verschillen tussen landen zorgen ervoor dat prioriteiten of kansen anders liggen. Tijdens onze vakantie in Voralberg, Oostenrijk kwamen we zes leuke duurzame voorbeelden tegen die we in Nederland nog niet hadden gezien. Daarom hier zes duurzame Oostenrijkse voorbeelden waar we wellicht wat van kunnen leren.

OikosLibre is een beweging die zich richt op mensen die op een andere manier willen leven en een eerste stap willen zetten op weg naar een wereld die meer in balans is. Oikos is een Grieks woord en betekent ‘thuis’. Daarbij hoort ook de directe omgeving van het huis waar je woont en de mensen met wie je dagelijks te maken hebt. Libre is een Frans woord dat wordt vertaald als ‘vrij’, maar ook als ‘onafhankelijk’ en ‘onbelemmerd’ OikosLibre staat voor een vrij leven dat je deelt met prettige mensen, zonder dat dit ten koste gaat van iets of iemand.

Het tijdperk van fossiele energie loopt tegen het einde en de doorbraak van duurzaam is druk bezig. Op sommige plaatsen gaat dat sneller dan op andere. Het Canarische eiland El Hierro is al bijna klimaatneutraal, het Deense Samsø creëert banen op het eiland en op ons eigen Ameland opent binnenkort het grootste zonnepark van Nederland. Alle drie worden ze minder afhankelijk van het vaste land, helpen ze het klimaat en houden ze geld in hun lokale economie. Hoe pakken ze dat aan? En waarom zijn het juist de eilanden die voorop lopen met de energietransitie?

Mijn blog van vandaag gaat over kiezen. Niet die dingen in je mond, ik bedoel keuzes maken. Als altijd maak ik tenminste een keer per week een keuze voor een blog onderwerp. Vaak vind ik dat heel makkelijk; granola wordt het vandaag, of.. eh ja! tandpasta. Soms vind ik het moeilijker. Niet alleen vind ik het belangrijk dat een blog een ‘dat maak je lekker zelf’ aspect heeft, ook vind ik het belangrijk dat het onderwerp me op dat moment ook echt bezig houdt. Eigenlijk wilde ik een blog schrijven over even makkelijk zelf jam maken… Lekker hoor, zelfgemaakte jam. Mocht je je daar nu op gaan verheugen… Dat blog schrijf ik vandaag bij nader inzien niet.

De Fossebieb staat nu vier maanden op onze oprit. Ik keek het na, omdat ik een update wilde schrijven, en ik verbaas me over die korte periode. Het lijkt namelijk veel langer. Maar de opening was echt op 9 oktober. Ondanks voorbereidend onderzoek en het zorgvuldig afwegen van opties, leer je veel van zo’n eerste plaatsing van je minibieb.

Maatschappelijk verantwoord ondernemen, duurzaam ondernemen, sustainable ondernemen, waardecreatie, purpose. Het barst tegenwoordig van de buzzwords en initiatieven om bedrijven over meer te laten gaan dan alleen het maken van winst. Bedrijven hebben een maatschappelijke verantwoordelijkheid en moeten daar ook verantwoording over afleggen. Maar hoe ziet dat duurzaam ondernemen er in de praktijk uit? En wat gaat de toekomst ons brengen? Over die vragen ging het congres “De toekomst van duurzaam ondernemen” afgelopen 14 januari.

Sinds een jaar koken wij op een houtfornuis. Precies in het midden van het huis dat ik aan het bouwen ben staat het fornuis. Een gas- of electrisch fornuis zou je niet zo snel centraal in het huis zetten. Voor een houtfornuis is dit een goede plek. Koken op een houtfornuis heeft iets nostalgisch. Het heeft iets van comfort, karakter. en gezelligheid. Het eten -vooral taarten- wordt beter gaar en smaakt lekkerder. Al na de eerste dag wilden we niet meer anders.

Ongeduldig klop ik met mijn vingers op tafel. ‘Bezig met update 6 van 36. Schakel de computer niet uit.’ Witte letters op een blauw scherm brengen de boodschap luid en duidelijk over. Dit gaat nog even duren. Daaronder een zandlopertje dat maar niet leeggelopen raakt. “Kloteding.” Mijn statement lijkt de gang verder uit het apparaat te halen. Tergend langzaam gaat het apparaat van 6 naar 7 naar 8. Bij 12 begin ik ongeduldig door de kamer te stekkeren… In mijn hoofd ga ik de zinnen af waarmee ik dit bericht zal openen. Iets over haast. En dat ze het langzamer aan moeten doen. Langzaam is beter. Ja man, stukken beter. “Pak die van mij dan”, hoor ik mijn lief roepen vanuit de naastgelegen kamer, “die doet het wel”. Ze bedoelt het vast goed, maar ik ben een getergde Microsoftziel. Daar helpt geen goed woord bij.