Ik wilde al jaren een e-reader, maar kon de aankoop nooit helemaal legitimeren. Het ding moet immers gemaakt worden en dan moet je hem wel genoeg gebruiken. Las ik wel genoeg boeken? Of wilde ik juist een gadget waar ik notities op kon maken? Of wilde ik qua functies eigenlijk een tablet? Maar ja, dan zou ik de voordelen van e-ink weer mislopen. En zo hobbelde de tijd voort, terwijl mensen om mij heen een iPad of reMarkable kochten. En toen verscheen in 2021 de Kobo Elipsa: e-reader en digitaal notieblok in één. Ik bleef twijfelen. Zo lang zelfs dat daar ineens de aankondiging van de Kobo Sage was. Dat moest hem maar eens gaan worden. Twee maanden na mijn aankoop deel ik graag mijn ervaringen. Is mijn leven nu een stukje duurzamer geworden?

Ongeveer twee jaar geleden kwam ik in aanraking met het begrip permacultuur. Ik was meteen verkocht en wilde er veel meer van weten. Ik kocht boeken, keek online video’s, deed cursussen en hielp bij meewerkdagen. In het begin was het best lastig de juiste plekken te vinden om kennis op te doen. Want veel boeken over permacultuur gaan over een ander klimaat dan het onze. Er is geen heldere definitie van permacultuur of mensen zijn het daarover oneens waardoor sommige cursussen, video’s en boeken niet te vinden zijn onder de noemer permacultuur. Er zijn in Nederland nogal wat clubjes en mensen die allerlei cursussen, trainingen en opleidingen rond permacultuur aanbieden, maar die volgen vaak geen jaarlijks terugkerende cyclus, en wisselen regelmatig van trainers, locatie of opzet. En ze zijn vaak beter in permacultuur dan in het maken van goede websites. Om geïnteresseerden in permacultuur en voedselbossen wat op weg te helpen heb ik een overzicht gemaakt van cursussen, websites, groepen, boeken en andere bronnen die ik de afgelopen tijd heb verzameld. Dit overzicht is niet volledig en waarschijnlijk ook snel verouderd. Maar ik hoop dat het een aantal mensen wat op weg helpt!

De Fossebieb staat nu vier maanden op onze oprit. Ik keek het na, omdat ik een update wilde schrijven, en ik verbaas me over die korte periode. Het lijkt namelijk veel langer. Maar de opening was echt op 9 oktober. Ondanks voorbereidend onderzoek en het zorgvuldig afwegen van opties, leer je veel van zo’n eerste plaatsing van je minibieb.

Ik moet toegeven: toen ik voor deze serie mijn ‘eigenwijs blije helden’ op een rijtje zette, stond Jools Holland er nog niet tussen. Want wat heeft de presentator van een muziekprogramma nou met de thema’s van dit blog te maken? Maar afgelopen Hootenanny, zijn jaarlijkse programma met Oud en Nieuw, gaf de doorslag. Jools Holland bevrijdde mij jaren geleden van het hokjesdenken over de meest universele taal die de mens rijk is: muziek. Als dat niet eigenwijs blij is, dan weet ik het ook niet meer.

In november 2015 verscheen Food Body Mind van Wendy Walrabenstein. Weer het zoveelste boek over gezonde voeding? Food Body Mind is anders; auteur Wendy kiest namelijk voor een holistische insteek waarbij je persoonlijke plan voorop staat. Zo hoeft gezond leven helemaal geen lastig goed voornemen te zijn! Ik interviewde Wendy over haar boek, haar visie op gezond leven en de manier waarop lezers haar adviezen in de praktijk kunnen brengen.

Sommige kinderen groeien op met felgekleurde helden. Mijn helden waren sober gekleurd: bruin, grasgroen en oker. Ik heb het over de figuren in de kinderboeken van Arnold Lobel, en dan vooral Kikker en Pad. Waarom is Arnold Lobel mijn held? Omdat hij de basis legde voor zowel mijn morele besef als mijn liefde voor lezen en boeken. Hij is onmiskenbaar onderdeel van mijn fundament onder eigenwijs blij in het leven staan.

Misschien ken je het fenomeen al: de minibieb. Een minibieb is een particuliere kast met boeken waaruit onbekenden gratis mogen lenen, liefst door het geleende boek te ruilen voor een nieuw boek in de kast. Zo bevorder je niet alleen lezen, maar het is ook nog eens een mooi sociaal experiment. Onze enige echte Debbie, onder meer blogger voor Eigenwijs Blij, opende samen met vriend Martijn op 9 oktober een eigen mini-bibliotheek in Groningen: de Fossebieb. En natuurlijk was ik bij de opening aanwezig.

Vraag mij van wie ik op tuingebied in al die jaren dat ik nu al tuinier het meest heb geleerd, dan zeg ik meteen: Romke van de Kaa. Er verschijnen jaarlijks tientallen boeken op tuingebied, hele boekenplanken in de openbare bibliotheek zijn er mee gevuld en daar zijn heel interessante boeken bij. Romke van de Kaa weet echter een enorme kennis van bloemen en planten te combineren met een geheel eigenzinnige manier van tuinieren onder het motto: niet moeilijk doen, een tuin heb je om van te genieten. Het is dan ook de enige schrijver die mij kan doen schaterlachen om zijn belevenissen in het groen.