Ik vond ons huishouden al best milieuvriendelijk met onze ecologische schoonmaakmiddelen. Maar ja, ze zaten wel nog steeds in plastic flessen. Dat kan anders! Je kunt namelijk ook schoonmaken met schoonmaakzeep: een blok zeep zonder plastic of wat ook. Beter voor onze planeet en het scheelt bovendien ruimte in je gootsteenkastje. Maar is het ook een beetje fijn? En maken zulke zepen goed schoon? Dat mochten we testen met schoonmaakzeep van de in blokken zeep gespecialiseerde webshop Zepig.nl. In deze review lees je onze ervaringen met zes verschillende merken schoonmaakzeep.

Wanneer ik aan iemand vertel dat ik voor een veganistische levensstijl heb gekozen, dan roept dat bijna altijd een reactie op. De leukste is natuurlijk als blijkt dat mijn gesprekspartner ook een veganist is. Hoe mooi is het om iemand tegen te komen aan wie je niets hoeft uit te leggen en waarmee je direct al zoveel raakvlakken hebt. Maar dat gebeurt helaas niet zo vaak. Soms zijn er mensen die mijn keuze belachelijk maken, direct een defensieve houding aannemen en roepen dat ik het zelf moet weten maar dat zij ‘hun’ stukkie vlees niet laten staan (volgens mij is het stukkie vlees niet van hen, maar van het dier wat er voor dood moest).

Een van mijn grote ergernissen in de keuken is dat ik soms 100 ml zuivelvrije melk nodig heb, een nieuw pak openmaak en de overige 900 ml vervolgens kan weggooien na een week. Zou het niet handig zijn om zelf kleine porties te kunnen maken? Op een beurs had ik al wel eens een apparaat gezien, waarschijnlijk de Chufamix, om zelf plantaardige melk te maken. En toen zag ik ineens een B-merk van hetzelfde bij de Lidl voor 10 euro. Ik kocht deze ERNESTO veggie drink maker en ging aan de slag!

In het weekend van 28 en 29 oktober konden veganisten en overige geïnteresseerden hun hart ophalen tijdens VegFest. In de Jaarbeurs van Utrecht stonden tientallen stands (food, maar ook andere dingen) en werden in maar liefst vijf zalen tegelijk lezingen gegeven. Natuurlijk was Eigenwijs Blij present voor de laatste ontwikkelingen op het gebied van veganisme.

Ik had nog wel zo met mijn wederhelft afgesproken dat ik gewoon zou beginnen, zonder heisa te maken. Geen collectieve e-mail naar vrienden en familie. Of weet ik wat. Maar ik heb iets nodig om een besluit te onderstrepen en iets publiceren werkt daarvoor nu eenmaal het beste. Morgen (28 juli) word ik 35 jaar. Het aankomende jaar ga ik het proberen: helemaal plantaardig leven. Als het bevalt, dan natuurlijk langer. Maar voor nu vind ik het, als creatieve foodie, vooral ontzettend spannend. Ieks!

Het kan aan mijn filter bubble liggen, maar ik heb het gevoel dat (de sympathie voor) veganisme groeit in Nederland. Niet-veganisten lijken meer nieuwsgierig en minder afkeurend te worden. Ook ken ik steeds meer mensen met een vergevorderd flexi-vegan levensstijl (zoals ikzelf). Zijn er nog spannende nieuwe vegan producten onder de zon? Op zondag 12 maart reisde ik naar de Jaarbeurs in Utrecht om dat te ontdekken tijdens de tweede Nederlandse editie van VeggieWorld.

Een supermarkt waarbij je als veganist niet op de labels hoeft te letten. In de Randstad bestaat het al, maar het noorden moest het tot nu toe zonder doen. Tot oktober 2016. Toen opende de Vegansuper in de stad Groningen zijn deuren. De dag van de opening sloeg ik bewust over en ik ging een weekje later kijken: mooi, fijn en nog volop in ontwikkeling.

Update: helaas is VeganSuper per december 2017 gesloten.

Veganisme en vegetarisme worden vaak afgedaan als een persoonlijke keuze. Een keuze waar je de allesetende mee lastigvalt, omdat je bij sociale gelegenheden afwijkend bent. Maar hoe persoonlijk is die keuze nou eigenlijk? Door het een persoonlijke keuze te noemen, degradeer je het tot een soort hobby en dat is het toch voor de meeste veganisten toch echt niet.

Een groot dierenliefhebber ben ik altijd al geweest. In het gezin waar ik uit kwam, liepen altijd wel een stuk of wat katten rond, er waren honden, kippen, vissen, cavia’s en zelfs een landschildpad. De liefde en het respect voor de natuur is er bij mij met de paplepel ingegoten. Net als vlees eten tot het vet bij je oren zat en melk drinken, overigens. Veel melk, daar werd je sterk van. Toen ik als tiener opeens riep dat ik vegetariër wilde zijn, zei mijn vader: “Zet dat maar uit je hoofd, dat is te lastig voor je moeder”. Introvert en braaf als ik was, had ik ontzag voor mijn vaders diepe bas en ik gehoorzaamde. Het was pas vele jaren later dat ik de dieren definitief van mijn bord weerde en sinds een paar maanden, na 16 jaar vegetarisme, eet ik volledig plantaardig.

Een paar weken geleden gunde ik mijzelf een lang soloweekend naar Londen, wat mij betreft nog steeds de boeiendste stad ter wereld. Mijn doel was niet per se om er op zoek te gaan naar eigenwijs blije trends, maar in Londen lopen ze toch vaak flink voor, dus ik moest toch wel het een en ander tegenkomen? Ik ontdekte diverse eigenwijze restaurants en een aantal toffe winkels en markten.