Is zo’n moestuin nou wel nuttig? Wat te doen aan groentestress?

Elk tuinseizoen wordt mij die vraag wel eens gesteld: heb je daar nu wel wat aan, aan zo’n moestuin? Als de groente op de tuin oogstrijp is, is het in de winkel of op de markt ook in het seizoen en dus heel goedkoop, en kun je het net zo goed daar kopen. Daar zit wat in.

Elke moestuinier maakt het mee: je kunt er niet tegen eten, maar je sla staat op het punt van doorschieten (en wordt daardoor oneetbaar) en een kropje sla op de markt is zo goedkoop, dat de kiemplantjes die je aan het begin van het seizoen gekocht hebt haast duurder waren. De drie courgettestekjes die je ooit plantte, leveren elke dag weer nieuwe courgettes en je repertoire aan courgetterecepten raakt danig uitgeput. Bovendien kun je inmiddels geen courgette meer zien, want je eet ook al elke dag sla. Enfin, het probleem is duidelijk: waarom concurreren met de groenteboer en de professionele groentekweker? Zij kunnen het allemaal veel beter en je kunt gewoon kopen, wat je nodig hebt. Met andere woorden: wat te doen aan groentestress in de zomer?

Weggeven, eerder oogsten of invriezen?

Weggeven van je eigengekweekte biologische groente kan natuurlijk altijd, maar ook daar loop je met een grote tuin en veel productie op een gegeven moment tegen een plafond. Ook de buren en je vrienden lusten niet elke dag sla, en bovendien hebben ze soms zelf een tuin en worstelen met hetzelfde probleem.

Een andere mogelijkheid is de groente jonger, en dus kleiner, oogsten. Kleine courgettes zijn veel lekkerder, dan die hele grote, en gauwer op! Overigens, ik weet niet wat dat is met courgettes. Hebben ze een schutkleur of duiken ze weg als je komt plukken? Regelmatig til je in de zomer een blad op en dan zit me daar een joekel! Al die tijd niet gezien, hoe bestaat het?

Grote vriend van de moestuinier is natuurlijk de diepvries. Zelf heb ik mijn overproductie aan courgettes verwerkt tot courgettesoep en ingevroren. Het was erg leuk om bij het kerstdiner soep te serveren van courgettes, die in de zomer nog op de eigen tuin stonden. Bovendien was één gang van het diner al in de zomer voorgekookt. Geen omkijken meer naar dus.

Kijk buiten de gebaande paden

Wat kan een mogelijke oorzaak zijn van overproductie in de moestuin? Na enig nadenken kwam ik tot de volgende conclusie: zaaigoed en plantgoed (ook de biologische) die je in de winkel koopt zijn heel vaak van rassen, waarvan het bekend is dat ze een hoge opbrengst leveren en redelijk gemakkelijk te kweken zijn. Een oplossing van het probleem kan dus zijn om eens buiten de gebaande paden te moestuinieren.

Zaai eens bijzondere radijsjes, een witte, gestreepte of, als die er zouden zijn, een blauwe. Poot een aardappelras, dat niet bij de groenteboer te koop is, en laat je verrassen door de bijzonder lekkere smaak. Ooit zaaide ik roze tuinbonen van een ras dat uit Oost-Europa kwam. Toegegeven, de opbrengst was laag, maar wat een smaak! Zulke lekkere tuinbonen heb ik zelden gegeten. En terwijl ronde rode bietjes de standaard zijn in de winkel (ook in de biologische) zijn langwerpige rode bietjes beduidend smaakvoller. Neem de proef op de som en je zult het met mij eens zijn. Het is wel even zoeken naar geschikt zaai- en pootgoed. Zelf bestel ik regelmatig bij Vreeken’s Zaden en ook bij de Bolster zijn leuke dingen te vinden.

Nog één tip: overweeg je worteltjes zelf te zaaien, denk dan eens aan zaaikorrels (zie foto) of zaailinten. Wortelzaad is zo fijn, dat dun zaaien vrijwel onmogelijk is. Het bevalt mij heel goed.

Veel moestuinplezier!