De Fossebieb staat nu vier maanden op onze oprit. Ik keek het na, omdat ik een update wilde schrijven, en ik verbaas me over die korte periode. Het lijkt namelijk veel langer. Maar de opening was echt op 9 oktober. Ondanks voorbereidend onderzoek en het zorgvuldig afwegen van opties, leer je veel van zo’n eerste plaatsing van je minibieb.

Je hebt de beslissing genomen pleeggezin voor een hond of kat te worden, je hebt een goede stichting, asiel of andere instelling gevonden en je eerste dier is onderweg. Wat nu? Je nieuwe pleegdier heeft een reis achter de rug en komt in een volledig nieuwe omgeving, zonder zijn bekende maatjes, geuren, geluiden en mensen. Wat een toestand! Elk dier reageert anders op deze verandering, maar bijna allemaal hebben ze gewoon even tijd nodig.

Toen ik 15 was, stopte een biologieklas op mijn school met een praktijkopdracht waar witte muizen voor nodig waren geweest. Alle witte muizen werden ‘opgeruimd’, met uitzondering van de twee die ik stiekem en snel in mijn jaszak had gestopt. Het waren mijn eerste twee ‘rescues’. Dieren ‘redden’ is iets heel moois, maar als je niet oppast kom je zo terecht in een aflevering van ‘animal hoarders’ en heb je in ieder geval bonje met de buren en ben je BKR-geregistreerd. Met andere woorden: het in huis halen van dieren heeft consequenties. Een boze mams bijvoorbeeld…